باشگاه نقالان
باشگاه نقالان _ یادداشت : فاطمه حبیبی‌زاد مشهور به گردآفرید از مشهورترین نقالان به مناسبت انتشار کتاب شاهنامه نقالان یادداشتی منتشر کرد . وی کارشناس موزه از دانشکده میراث فرهنگی بوده و از نخستین زنانی می‌باشد که در جشنواره‌های ایرانی و فستیوال‌های هنری خارج از ایران، به اجرای نقالی و نمایش‌های فولکلور ایرانی پرداخته‌است. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به اجرای برنامه در صدا و سیمای ایران و تدریس در دانشکده هنرهای زیبا و تألیف کتاب اشاره داشت. وی را سرشناس‌ترین شاگرد مرشد ترابی می‌شناسند. وی در فوریه ۲۰۱۰ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت نمود. آنچه در ادامه می آید متن یادداشت گردآفرید به مناسبت انتشار کتاب پنج جلدی شاهنامه نقالان است که در اختیار باشگاه نقالان قرار گرفته است .
نزدیک به چهارده سال پیش از این، از طریق انوشه‌روان مرشدعلی‌زنگنه با طومار رستم و سهراب مرشدعباس‌زریری به کوشش و ویرایش استاد جلیل دوستخواه آشنا شدم.
طوماری سُتُرگ با بیانی آهنگین، گفتاری شیرین ، صحنه آرایی‌هایِ دل انگیزِ بزم و رزم ، ترفندهای ادبی و ظرایف بَلاغی چون : نثر مسجع‌خوانی، بحرطویل‌خوانی، گل کشتی‌خوانی، رجز و اشتلم‌خوانی ، رخصت طلبی پهلوانی و بسیار آرایه های نقل‌گویی دیگر.
اگر اشتباه نکنم همان زمان با پسر مرشد زریری یا یکی از اعضاء خانواده‌اش در اصفهان گفتگویی هم داشتم.
بواسطه‌ی مرشد زنگنه بازهم خبردار شدم که استاد دوستخواه از مرشد زریری طوماری مفصل‌تر در دست دارد و شماره‌ی استاد دوستخواه را جهت پیگیری به من دادند.
بی فوت وقت با استاد که ساکن استرالیا بود تماس گرفتم. ایشان به گرمی و مهربانی تلفن مرا پاسخ گفتند و به این ترتیب چند نوبتی پیگیر طومار شدم تا اینکه از قضای خوب روزگار در سال ۲۰۱۱ در کنگره‌ی شاهنامه در کشور سوئد با استاد دیداری پیش آمد.
سفری که سرانجامش به شکستن پای دکتر دوستخواه ختم شد که خود داستان دیگری‌ست.
باری! از آن موقع تا امروز از طریق ایمیل پیگیر طومار مرشد زریری بودم و البته بهره‌مند از مطالب، اخبار و راهنمایی‌های استاد دوستخواه.
چهارده سال گذشت و سرانجام:
هدهد خوش خبر از طرفِ سبا بازآمد.
ایمیل را باز کردم و چنین دیدم:
درود گردآفرید
متن کامل طومار نقالی‌ی زنده یاد مرشد عبّاس زریری اصفهانی که من آن را ویراسته ام، در پنج دفتر با ۳۷۸۱ صفحه در انتشارات ققنوس ، با حضور اهالی‌ِفرهنگ و کتاب، رونمایی خواهد شد.
بدرود.
جلیل دوستخواه
——
القصه!
چون بعد از ۱۴ سال چشمم به خبر خوش دکتر دوستخواه روشن شد آن ۱۴ را به فال نیک گرفتم و به یاد آن روایت کهن افتادم که میگوید: “۱۴ قرن پیش از این در زمان خسرو انوشیروان ۱۴ کنگره از ایوان مدائن فرو ریخت. …حکیمان چنین تعبیر کردند که از ورای ۱۴ قرن تاریخ پر نشیب …، سرانجام ایرانیان به فرهنگ اصیل و تبارمند خود بازخواهند گشت”.
…
در آنجایی كه آن ققنوس
آتش می زند خود را
پس از آنجا
كجا ققنوس بال افشان كند در آتشی دیگر؟
خوشا مرگی دگر
با آرزوی
زایشی دیگر
…
نیکی باد و ایدون باد …
به دکتر جلیل دوستخواه و انتشارات ققنوس دستمریزاد میگویم و به همه‌‌ی کوشندگان فرهنگ ایرانی.
با مهر و ارادت
گردآفرید – کالیفرنیا